|
چهارشنبه 87 مرداد 2 :: 4:12 عصر :: نویسنده : Mohammad
زن . . .
شبیه رخت عروسی که می شود کفنم تو گاهواره و گوری برای من ، وطنم شعار نیست،که شعر من است گوش کنید مرا که آینگی می تراود از سخنم نفس نفس ، همه آرامشش زطوفان هاست جزیره ای که قیاسش اگر کنید،منم سکوت،گاه صدا را به سخره می گیرد چه همصدایی خوبیست بی صدا شدنم به پای شب، اگر از جنس آسمان باشد چراغ وسوسه را بی درنگ می شکنم به صفرهای هزار آفرین ،به عشق، به رنج که من سروده ای از ناسرودهای زنم * شعری که خواندید از شاعر امینه دریانورد بود. امینه دریانورد اهل شهر درگهان قشم می باشد. وی هم اکنون در رشته جامعه شناسی (مردم شناسی) در دانشگاه آزاد قشم درس می خواند. در روزهای آینده با ارائه مطلب بیشتر با این شاعر قشمی آشنا خواهید شد. موضوع مطلب :  |
||||||||||
