...کاشکی که دردم یکی بود ...

      ...کاشکی که غم اندکی بود...

...کاشکی که درد دل من دردکم و کوچکی بود...

       ...نه هوایی نه هوسی دارم...

...نه به دل عشق نو رسی دارم...

       ...منه سرگردان در همه دنیا...

...منه تنها یه بی کسی دارم...

       ...درداکه تقدیر من رحمی به شادی نداشت...

...از سیب باغ دلم جز بذر حسرت نکاشت...

    ...نشنو از نی ، نی اسیری بینواست...

...بشنو از دل ،دل حریم کبریاست...

    ...نی بسوزد خاک و خاکستر شود...

...دل بسوزد خانه ی دلبر شود...

       ان چنان رنجی که دنیا بر دل ما می کند ...

بردل هر کس کند ترک دنیا می کند ...

                       به دل می گویم فردا ترک دنیا میکنم...

چون که فردا رسد با دیدنت امروز و فردا میکنم.

...نه از خاکم نه از بادم نه در بندم نه ازادم

  ...نه ان لیلی تر از مجنون نه شیرینم نه فرهادم

...فقط مثل تو غمگینم فقط مثل تو دل تنگم

      ...اگر ابی تر از ابم اگر همزاد مهتابم

 ...بدونه تو چه بی رنگم بدونه تو چه بی تابم

...دلی در عشق چون پروانه دارم ...

...زدرد سوختن پروا ندارم...

...نه لایق بر بساط خانقاهم...

...نه میل مسجد و میخانه دارم...